Een toeschouwer op de zijlijn is niet langer genoeg

Volgens Wihbey is de VS al lang een toeschouwer in de arena van sociale mediaregulering. In “Governing Babel” zoekt hij naar verandering in dit verhaal. Zoals vermeld in Northeastern Global News, onderzoekt hij hoe geschiedenis nieuwe oplossingen kan aansturen, met als doel Amerika’s status als “niet-speler” te veranderen.

Opkomst van een nieuw regelgevend kader

Wihbey visualiseert een baanbrekend regelgevend agentschap, maar toch verschillend van historische voorgangers. Het zou kunnen lijken op een dynamische burgervergadering, open voor AI-innovaties, volgens zijn reflecties. “Het invullen van papierwerk en het indienen van gegevens moet de basis zijn,” legt hij uit—een methodische verschuiving weg van sporadische confrontaties op Capitol Hill.

Eerste Amendement: Vriend of Vijand?

De VS staat voor een unieke uitdaging met zijn Eerste Amendement, een baken van vrije meningsuiting maar ook een hindernis in digitaal toezicht. Terwijl de EU gedurfde stappen zet met content-gerichte regulering, stelt Wihbey een meer genuanceerde “lichte aanraking” voor, waarbij directe inhoudverwijderingen worden vermeden maar patronen van nalatigheid en zorg worden gemonitord.

Verbinding tussen verleden en heden

Reflecterend op de lang bestaande Section 230, wijst Wihbey op diens relevantie voor de huidige strijd in digitale regulering. Het is een ouderwets artefact in de snel veranderende AI- en social media-tijd. Met zijn fundament zou een herijking echter kunnen leiden tot een evenwichtig toezichtsmodel dat bedrijven aanspoort tot sociaal verantwoordelijke praktijken.

De weg vooruit

Zonder een snelle “silver bullet”-oplossing voorziet Wihbey dat de voorgestelde oprichting van een regelgevend kader, door middel van continu discours en strategische “carrots en sticks,” een toekomst waarin sociale mediaplatforms meer aansluiten bij maatschappelijke verwachtingen. Het gaat erom een pad te verlichten waar vrije expressie en verantwoordelijke rentmeesterschap naast elkaar bestaan.

Door het complexe weefsel van wetten en vrijheid te verkennen, daagt Wihbey’s werk de zelfgenoegzaamheid in het Amerikaanse beleid uit en zet het aan tot innovatie en leiderschap in digitale governance.